punjabi bhabhi sex story
ਕਹਾਣੀ: ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ
ਪਿੰਡ ਸਰਹਾਲੀ ਦੀ ਸੁੰਦਰੀ ਸੀ ਸਿਮਰਨ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ “ਬੀਬੀ ਜੀ” ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਸੀ। 26 ਸਾਲ ਦੀ ਸਿਮਰਨ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਸਮੁੰਦਰ ਸੀ, ਪਰ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖਾਲੀਪਨ। ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹਰਜੀਤ ਨਾਲ ਹੋਏ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਬੀਤ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਹਰਜੀਤ ਸਹੁਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ। ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਦਿਲ ਤਰਸਦਾ ਸੀ ਪਿਆਰ ਲਈ, ਉਸ ਨੇਵੇਂ ਸਪਰਸ਼ ਲਈ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਦਰੋਂ ਜਗਾਵੇ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਮੇਲਾ ਲੱਗਿਆ। ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਲਾਲ ਸੂਟ ਪਾਇਆ, ਗੁੰਦਵੇਂ ਵਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਗਜਰਾ ਲਾਇਆ ਅਤੇ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਉੱਥੇ ਉਸ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋਈ ਜਗਤਾਰ ਨਾਲ, ਜੋ ਪਿੰਡ ਦਾ ਨੌਜਵਾਨ ਸੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦਾ ਸ਼ੌਕੀਨ। ਜਗਤਾਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਜਾਦੂ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਇਰੀ ਸੁਣਾਈ:
“ਤੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਪਨੇ, ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ, ਜੇ ਤੂੰ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇਵੇਂ, ਬਣ ਜਾਵਾਂ ਤੇਰਾ ਸੰਝੀਦਾਰ।”
ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਦਿਲ ਧੜਕਣ ਲੱਗਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਜਗਤਾਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸੱਚਾਈ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਝਲਕ ਦਿਖੀ। ਮੇਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਦੋਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਵਧਣ ਲੱਗੀਆਂ। ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਰਾਹਾਂ ਤੇ, ਝਰਨੇ ਦੇ ਕੰਢੇ, ਜਾਂ ਫਿਰ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਪਿੱਪਲ ਦੇ ਥੱਲੇ। ਜਗਤਾਰ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਸੁਣਾਉਂਦਾ, ਅਤੇ ਸਿਮਰਨ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨੇ ਲੱਭਦੀ।
ਇੱਕ ਸੰਝ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਜਦੋਂ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਸਿਮਰਨ, ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਹਰ ਗੱਲ ਦੱਸਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ। ਮੇਰੇ ਲਈ ਤੂੰ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨਹੀਂ, ਮੇਰੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਮਲਿਕਾ ਹੈਂ।” ਸਿਮਰਨ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਝੂ ਆ ਗਏ। ਉਸ ਨੇ ਜਗਤਾਰ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਸਿਰ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਜਗਤਾਰ, ਮੈਂ ਵੀ ਤੇਰੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਭ ਕੁਝ ਲੱਭਦੀ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੇਰੀ ਮਜਬੂਰੀ ਮੇਰੇ ਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਜਕੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।”
ਉਸ ਰਾਤ, ਝਰਨੇ ਦੇ ਕੰਢੇ, ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਗੱਲ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਲਾਇਆ। ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਦੀ ਅੱਗ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਗਤਾਰ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਸਕੂਨ ਮਿਲਿਆ। ਉਹ ਪਲ ਜਾਦੂਈ ਸਨ, ਜਿੱਥੇ ਸਮੇਂ ਨੇ ਰੁਕਣ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਲਿਆ। ਪਰ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਪਿਆਰ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗਲਤ ਸੀ।
ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਜਗਤਾਰ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਣਾ ਪਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਸਿਮਰਨ ਨੂੰ ਵਾਅਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਦੀਆਂ ਲਾਈਨਾਂ ਲਿਖ ਕੇ ਦਿੱਤੀਆਂ:
“ਪਿਆਰ ਦੀਆਂ ਰਾਹਾਂ ਔਖੀਆਂ, ਪਰ ਸੱਚੇ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਹਾਰਦੇ, ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਅਸੀਂ ਵਿਛੜਦੇ।”
ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਉਹ ਚਿੱਠੀ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾਈ ਅਤੇ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਜਗਤਾਰ ਨੂੰ ਵਿਦਾ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਪਿਆਰ ਅਧੂਰਾ ਰਹੇਗਾ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਜਗਤਾਰ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਿਉਂਦੀਆਂ ਰਹਿਣਗੀਆਂ।
ਹਰ ਸੰਝ ਨੂੰ, ਜਦੋਂ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਦਾ, ਸਿਮਰਨ ਝਰਨੇ ਦੇ ਕੰਢੇ ਬੈਠਦੀ, ਜਗਤਾਰ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੀ, ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਰੱਖਦੀ।
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸਿਮਰਨ ਅਤੇ ਜਗਤਾਰ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਰੀਤਾਂ ਨਾਲ ਜੰਗ ਲੜਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਡੂੰਘਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਅਮਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।